خدای من
دستانت که مال من باشند دیگر هیچ کس مرا دست کم نمی گیرد...
ﺯﻥ ﺍﮔﺮ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺁﻓﺮﯾﺪﻩ ﻣﯿﺸﺪ ﺣﺘﻤﺎ " ﻃﺎﻭﻭﺱ " ﺑﻮﺩ.
ﺍﮔﺮ ﺣﯿﻮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﺣﺘﻤﺎ " ﺁﻫﻮ " ﺑﻮﺩ.
ﺍﮔﺮﺣﺸﺮﻩ ﺑﻮﺩ ﺣﺘﻤﺎ " ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ " ﺑﻮﺩ.
ﺍﻭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺁﻓﺮﯾﺪﻩ ﺷﺪ.
ﺗﺎ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻋﺸــ♥ــﻖ
ﺯﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺳﺖ.....
ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻭﻋﺪﻩ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﻬﺸﺘﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻣﺆﻣﻦ ﺩﺭ ﺑﻬﺸﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ
ﺯﻥ ﺑﺎ ﺍﺣﺴﺎس ترینِ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﺧﺪﺍﺳﺖ،
ﺗﺎ ﺣﺪﯼ ﮐﻪ ﯾﮏ ﮔﻞ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺭﺍﺿﯽ ﻣﯿﮑﻨﺪ.
ﻭ ﯾﮏ ﮐﻠﻤﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺸﺘﻦ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ.
ﭘﺲ ﺍﯼ ﻣﺮﺩ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺑﺎﺵ...!
ﺯﻥ ﺍﺯ ﺩﻧﺪﻩ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﺗﮑﺒﺮ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﮕﺬﺍﺭ...
ﺯﻥ ﺍﺯ ﺳﻤﺖ ﭼـﭗ ﺗﻮ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺑﻪ ﻗﻠﺒﺖ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﻠﺒﺖ ﺟﺎ ﺩﻫﯽ...
ﺷﮕﻔﺖ ﺍﻧﮕﯿﺰ ﺍﺳﺖ...
ﺯﻥ ﺩﺭ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺩﺭﻫﺎﯼ ﺑﻬﺸﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﭘﺪﺭﺵ ﻣﯽﮔﺸﺎﯾﺪ.
ﺩﺭﺟﻮﺍﻧﯽ ﺩﯾﻦ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺭﺍ ﮐﺎﻣﻞ ﻣﯿﮑﻨﺪ.
ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﺎﺩﺭ می شود ﺑﻬﺸﺖ ﺯﯾﺮ ﭘﺎﯼ ﺍﻭﺳﺖ.
ﻗﺪﺭﺵ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻧﯿﻢ...
پ.ن:
- و من آیاته أن خلق لکم من أنفسکم أزواجاً لتسکنوا إلیها و جعل بینکم مودة و رحمة، إن فی ذلک لآیات لقوم یتفکرون؛
مانده ام بین دو راهی ای بزرگ...
و این که چه بخوانمت ای خدا...
و چگونه شکرت گویم.
چه بگویم؟؟
بگویم:
خدایــــــــــــــــــا شکرت..
و یا
خدایا شکـــــــــــــــــرت...
به هر حال
خدایــــــــــــــــــا شکـــــــــــــــــرت
آقای...لطفا نیایید!!
همین...
این روز ها کسی منتظر شما نیست،
و من هم؛
که اگر بودم اینگونه سر آسوده بر زمین نمی گذاردم...
ای جانِ جان نیا که این قوم سودای سقیفه در سر دارند؛
و آتش می زنند درب خانه حیا را...
که حیا عین زهراست و زهرا (سلام الله علیها) ترجمان حیا...
اما با این همه بساط اشک و آهمان به راه است...
اگر بیایید ما قول آمدن نمی دهیم؛
اما قول یک دهه نه، سه دهه عزا و اشک به شما می دهیم...
آقاجان ما اهل نیستیم...
لطفا نیایید...
پ.ن:
- خواستم بگویم آقای من، دیدم من وکجا و آقایی چون شما کجا ای آقای آقاهای جهان...
این روزها ...
احساسِ آفتابگردان تنهایی را داریم که
آفتابش پشت ابرهاست ...
السلام علیک یا حجت الله فی ارضه
پ.ن:
با الهام از شعری از گروس عبدالملکیان
-دلگردی
سخت است حرفت را نفهمند
سخت تر این است که حرفت را اشتباهی بفهمند
حالا می فهمم که خدا چه زجری می کشد
وقتی این همه آدم حرفش را که نفهمیده اند هیچ
اشتباهی هم فهمیده اند
پ.ن:
دکتر شریعتی
خدایا
به حد کافی خیال بافتم و تنم کردم....
یکم واقعیت شیرین لطفا
پ.ن:
حرف های ناگفته
امروز هم خورشید از شرق طلوع کرد؛
باز هم مثل همیشه...
مردم اغلب بی انصاف، بی منطق و خود محورند، ولی آنان را ببخش.
اگر مهربان باشی تو را به داشتن انگیزه های پنهان متهم می کنند
ولی مهربان باش.
اگر موفق باشی دوستان دروغین و دشمنان حقیقی خواهی یافت
ولی موفق باش.
اگر شریف و درستکار باشی فریبت می دهند
ولی شریف و درستکار باش.
آن چه را در طول سالیان سال بنا نهاده ای شاید یک شبه ویران کنند
ولی سازنده باش.
اگر به شادمانی و آرامش دست یابی حسادت می کنند
ولی شادمان باش.
نیکی های درونت را فراموش می کنند
ولی نیکوکار باش.
بهترین های خود را به دنیا ببخش حتی اگر هیچ گاه کافی نباشد.
و در نهایت می بینی هر آن چه هست همواره میان "تو و خداوند" است، نه میان "تو و مردم".
پ.ن:
- دکتر شریعتی...
چـادر مـن تـاج بنـدگـی مـن است …
سنـد زهـرایی بـودنـم را امضــا میکنـد …!
طعنـه هـا دلسردت نکنـد بـانــو …
بـا افتخـار در کوچـه هـای شهـر قـدم بـزن …!
پ.ن: