گفتم کجا؟ گفتا به خون
گفتم چه وقت؟ گفتا کنون
گفتم چرا؟ گفتا جنون
گفتم که بود؟ گفتا که یار
گفتم چه گفت؟ گفتا قرار
گفتم چه زد؟ گفتا شراب
گفتم نرو؟
خندید و رفت...
پ.ن:
- سید شهیدان اهل قلم
و اما من...
هرگز برای امام خویش تکلیف معین نمی کنم، که تکلیف خود را از حسین می پرسم...
و من...
و من حسین را نه فقط برای خلافت که برای هدایت می خواهم...
و من حسین را برای دنیای خویش نمی خواهم، که دنیای خویش را برای حسین می خواهم...
آیا بعد از حسین کسی را می شناسی که من جانم را فدایش کنم...
و این کلام قیسِ بنِ مسهّرِ صیداویِ ۶۱ هجری است...
حرف ما نیز همان است...
اما...
اما فقط به جای حسینِ ۶۱ هجری بخوانید سید علیِ ۹۲ شمسی...
پ.ن:
- زیر شمشیر غمت تا شهادت می رویم با ولایت آمدیم و با ولایت می رویم
- اگر می خواهید عظمت کلام قیس بن مسهر را دریابید، کتاب نامیرا را مطالعه نمایید.