قدمی بردار...
آتشی که نمى سوزاند ابراهیم را...
و دریایى که غرق نمی کند موسى را...
کودکی که مادرش او را به دست موجهاى نیل می سپارد تا برسد به خانه ی تشنه به خونش...
دیگری را برادرانش به چاه مى اندازند ، سر از خانه ی عزیز مصر در می آورد...
از این «قصص» قرآنی هنوز هم نیاموختیم!؟
که اگر همه ی عالم قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند...
و خدا نخواهد، نمـــی توانند...
وَإِن یَمْسَسْکَ اللّهُ بِضُرٍّ فَلاَ کَاشِفَ لَهُ إِلاَّ هُوَ وَإِن یَمْسَسْکَ بِخَیْرٍ فَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدُیرٌ
او که یگانه تکیهگاه من و توست!
پس تنها و تنها...
به او توکـل کن...
به حکمت او دل بسپار...
به تدبیــر او اعتماد کن...
و به سمت او قدمی بردار تا ده قدم آمدنش به سوى خود را به تماشا بنشینی...
قدمی بردار...
پ.ن:
- و اگر خداوند تو را ضرر و زیانى برساند، جز او برطرفکننده آن نیست، و اگر تو را خیرى برساند (دوام و زوالش نیز به دست اوست که،) همانا او بر هر چیزى تواناست. (سوره مبارکه انعام-آیه 17)
