خدایا دل ما را از غم و اندوه رها کن
وپر کن از عشق به خودت
آن قدر که دیگر هیچ غمی در آن راه پیدا نکند...
غم با لطف تو شادمانی گردد / عمر از نظر تو جاودانی گردد
گر باد به دوزخ برد از کوی تو خاک / آتش همه آب زندگانی گردد
پ.ن:
در مناجات موسی با خداوند خدا به او فرمود ای موسی مرا در هیچ حال فراموش نکن که همانا فراموش کردن من دل را می-میراند.
