زبان را باید بست...

سهراب است دیگر،

می گویی لا اقل کامل بگو...

گفتی چشم ها را باید شست...

مگر نشنیدی که:

نگهداشتن زبان ، پادشاهى و رها کردن آن هلاکت و نابودى است...

و نخواندی که:

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا یَسْخَرْ قَومٌ مِّن قَوْمٍ...

.

.

باید این گونه می گفتی سهراب:

چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید...

زبان را باید بست، جور دیگر باید گفت...

و ... .

پ.ن:

- مرنجان دلم را که این مرغ وحشی...زبامی که برخواست مشکل نشیند

- زخم از زبان تلخ تو خوردن روا نبود...