آنچه که باید از دوران عقد بدانیم
دوران عقد زمان مناسبی برای آشنایی زوجین با ویژگی‌ها و خصوصیات شخصیتی همدیگر است، رفتارها، خواسته‌ها، اعتقادات و سبک زندگی افراد در این دوره تا حد زیادی مشخص می‌شود و می‌تواند راهنمای خوبی از آینده زندگی مشترک باشد.
برای اینکه دو جوان با یکدیگر ازدواج کنند، باید راه‌های نرفته زیادی را طی کنند و یکی از مراحل گذراندان دوران عقد است.
دوران عقد دورانی بلندتر یا کوتاه‌تر از دوران نامزدی است. در دوران عقد زوجین با جاری شدن صیغه عقد به یکدیگر محرم می‌شوند و نسبت به یکدیگر متعهد شده و باید به تعهدات یکدیگر عمل کنند..........ادامه مطلب
از دوران عقد به عنوان دوران برزخی نیز یاد شده است. دورانی که در آن زوجین به گونه‌ای نسبت فرزندی برای والدین خود و همسری برای همسر خود را دارند و اگر والدین در این دوران به فرزند خود برای گذراندن این دوران برزخی کمک نکنند، این دوران ممکن است به جهنمی سوزان تبدیل شود که برای آینده زوجین فقط حسرت را به یادگار می‌گذارد و ضربه‌ای جبران‌ناپذیر را به زوجین می‌زند.
در این دوران زوجین مهارت استقلال را برای زندگی آینده خود تمرین می‌کنند.
طولانی شدن دوران عقد عدم مسوولیت پذیری زوجین را به همراه دارد
طولانی شدن دوران عقد با دخالت‌های خانواده‌ها، وابستگی زوجین به خانواده‌های خود و عدم مسوولیت پذیری زوجین در برابر یکدیگر همراه است.
خانواده‌ها نباید خواسته‌های خود را بر خواسته‌های همسر فرزندان خود ترجیح دهند و باعث جدایی زوجین از یکدیگر شوند.
دوران عقد طولانی انگیزه شروع زندگی مشترک را کاهش می‌دهد
زوجین در دوران عقد علاوه بر تجربه رابطه جدید و متفاوت با همسر خود در معرض نگاه خانواده همسر خود و مشکل تحقق انتظارات همسر خود نیز قرار می‌گیرند.
این کارشناس ارشد روانشناسی، مقدمه چینی برای استقلال مالی و اجتماعی، تهیه مسکن، مشکلات مالی، برگزاری مراسم عروسی، تامین لوازم زندگی را از جمله دغدغه‌های زوجین و خانواده‌هایشان در دوران عقد عنوان کرد.
تنظیم روابط با خانواده همسر، تنظیم روابط بین خانواده‌ها و تنظیم جایگاه همسر در خانواده اصلی را از جمله مهم‌ترین وظایف زوجین در دوران عقد عنوان و تصریح کرد: ارتباط با پدر و مادر همسر مهم‌ترین ارتباط همسران است.
عدم واکنش مناسب زوجین در برابر تعارضات و اختلاف سلیقه‌های یکدیگر در دوران عقد دلیلی بر جدایی و فاصله زوجین از یکدیگر است.
این کارشناس ارشد روانشناسی، ناپختگی و بی‌تجربگی زوجین را دلیلی بر عدم ارتباط موثر زوجین با یکدیگر و اطرافیانشان عنوان کرد و افزود: آموزش به زوجین برای برقراری ارتباط موثر، آشنایی آنها با مشکلات دوران عقد و نحوه واکنش به موقعیت‌ها تا حد زیادی باعث کاهش مشکلات زوجین و حل تعارضات دوران عقد و مانع از جدایی و طلاق عاطفی و رسمی می‌شود.
عملکرد دوران عقد به عنوان سنگ بنا و پایه زندگی همراه با خاطرات به یادماندنی برای همیشه در ذهن زوجین و ارتباطات آنها تاثیر‌گذار است.
وی ادامه داد: دوران عقد بنا به شرایط فردی و خانوادگی طرفین نباید بیش از یکسال طول بکشد.
این کارشناس ارشد روانشناسی اظهار کرد: زوجین باید با شناخت کامل از شرایط روحی، هیجانی، مادی و شرایط دیگر انتظارات خود را متناسب با توان یکدیگر تنظیم و با شناخت نیازها، رغبت‌ها، ظرفیت‌ها، ضعف‌ها و قوت‌های یکدیگر سعی در پذیرش و تقویت یکدیگر داشته باشند
با ایجاد روابط صمیمی و عاطفی قوی بین زوجین در دوران عقد جایگاه آنان در قلب یکدیگر تقویت می‌شود.
وی ادامه داد: تقویت جایگاه زوجین در قلب یکدیگر باعث شکل‌گیری باورهای مثبت، نگاه مثبت زوجین نسبت به یکدیگر، جبران ضعف‌ها و احترام زوجین به همدیگر می‌شود.
این کارشناس ارشد روانشناسی گفت: نگاه منفی زوجین نسبت به یکدیگر، درگیری با نقاط ضعف و تلاش برای تغییر یکدیگر ارتباط‌های زوجین را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
امینی با اشاره به اینکه در دوران عقد باید با صداقت زمینه اعتماد کامل برای برقراری یک ارتباط صحیح و منطقی را فراهم کرد، گفت: این ارتباط موثر تفاهم و یکدلی را به دنبال خواهد داشت.
وی ادامه داد: تناسب انتظارات زوجین با شرایط، روحیات، سلایق و مسائل خانوادگی طرف مقابل سبب درک همدلانه زوجین نسبت به یکدیگر می‌شود.
این کارشناس ارشد روانشناسی، دوران عقد را دوران برزخی زندگی زوجین عنوان کرد و افزود: زوجین در این دوران در یک زندگی مشترک مستقل نیستند و انتظارات زوجین از یکدیگر با دخالت‌های خانواده‌ها محقق نمی‌شود.
امینی با اشاره به تنش‌های دوران عقد، اظهار کرد: زوجین باید با مدیریت این تنش‌ها از شکل گیری خاطرات تلخ جلوگیری کنند.
این کارشناس ارشد روانشناسی با اشاره به نقش خانواده‌ها در مدیریت شرایط سخت زندگی فرزندان، خاطر‌نشان کرد: خانواده‌ها باید به فرزندان خود در راستای درک نیازها و توقعات همسر خود کمک کنند و مانع از بروز مشکلات در زندگی زوجین شوند.
