دل نیست، شهر آشوب است،
از بس که مشوّش شده است،
گوئیا عادت کررده به تشویـش،
و رخت بربسته است ارامش از این شهر پر آشوب...
پ.ن:
خدایا...
آرامش رو از زندگی هیچ کس نگیر...
