خدایا آمدن و رفتن همگان و دوستی و دشمنی شان بسته به چیزی است
این تویی که به هیچ چیز ، بر این ناچیز ، رحمت می آوری و مهر می گستری
تو بمان که از همگان ماندگاتری
خدایا تنها تویی که وقتی همه تنهایمان می گذارند
جلیس و مونس و همدممان می شوی …
- ۰ نظر
- ۲۹ مهر ۹۳ ، ۱۹:۴۱