آتشی که نمى سوزاند ابراهیم را
و دریایى که غرق نمی کند موسى را
کودکی که مادرش او را به دست موج هاى نیل می سپارد
تا برسد به خانه ی تشنه به خونش
دیگری را برادرانش به چاه مى اندازند
سر از خانه ی عزیز مصر در می آورد
آیا هنوز هم نیاموختی که اگر همه ی عالم
قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند و خدا نخواهد نمی توانند ؟
پس به تدبیرش اعتماد کن
به حکمتش دل بسپار
به او توکل کن و به سمت او قدمی بردار
تا ده قدم آمدنش به سوى خود را به تماشا بنشینی
پ.ن:
تو میدانی که من دلواپس فردای خود هستم/ مبادا گم کنم راه قشنگ آرزوها را/ مبادا گم کنم اهداف زیبا را/ مبادا جا بمانم از قصار موهبت هایت/ خداوندا مرا مگذار تنها لحظه ای حتی . . .
